Heinrich verveelt zich. Sinds zijn huwelijk na twee jaar was uitgeblust, ledigt hij zijn lust bij de hoeren.
Vrouwen houden niet van Heinrich. Zelfs de hoeren halen opgelucht adem na zijn vertrek. Veeleisende, gierige bruut!
Heinrich droogt op. Tot hij op een website stuit met surrogaatvrouwen.
Hij valt op Heidi. Ze oogt blank, blond, groot en zacht.
Vijf dagen later vindt hij haar; op het postkantoor in een grote, platte doos maar zo plat als een dubbeltje.
Heinrich is ontgoocheld.
De man achter de balie verwijst hem naar de pomp bij het tankstation:

‘Die past daar ook op.’