Hoe mijn werkdag eruit ziet? Na de huishoudelijke verplichtingen en de wandeling met de hond eerst een uurtje ‘Kloosen’ gevolgd door een UKV’tje en daarna aan de schrijf voor Uien.

Wat Kloosen is? Een goede schrijftafelvriend helpen zijn levensverhaal, of verhaal over zijn leven, zijn egodocument dus van dik zeshonderd (600!) pagina’s, te redigeren. Hij (be)schrijft zijn leven. Alles wat hij meemaakte van dag voor dag en dat levert heel veel schrijfstof op.

‘Schrijf actief en schrap al het overbodige. Denk aan je lezers. Je levensverhaal is geen ambtelijk jaarverslag,’ schrijf ik hem.
Hij kan míj, denk ik, wel killen als ik voor de tigste keer aangeef dat hij zijn darlings moet killen of op z’n minst de overvloedige details moet schrappen.

Ik zelf schrijf een gefantaseerde leven met levensecht lijkende gebeurtenissen. Hoge pet van mezelf ja, maar dat is nodig om in mijn boek te blijven geloven want soms …

• schrijf ik dingen die helemaal niet kunnen. Situaties bijvoorbeeld, die haaks staan op een situatie drie hoofdstukken terug. Foutje bedankt.
• gebruik ik teveel werkwoorden waardoor het omslachtig wordt.
• hetzelfde met bijwoorden en bijvoeglijk naamwoorden, verkleinwoorden

En ik lijd aan mooischrijverij volgens een mede UKV’er. Daarom laat ik  regelmatig mijn darlings doodbloeden in een virtuele prullenbak en herschrijf de scenes. Of ik schrap ze en verander de rest. Zo ben je al snel maanden zoet met hoofdstuk een, twee en drie. Dat schiet niet op. De beuk moet erin vandaar het Kloosen en de warmschrijvertjes, allemaal oefen- en leermateriaal.